به گزارش پایگاه خبری فجر شمال، هم‌زمان با فرا رسیدن 16 آذر و روز دانشجو و با هدف ایجاد فضایی پویا، امیدآفرین و پرنشاط در میان دانشگاهیان فرهیخته و به‌ویژه دانشجویان عزیز، روابط عمومی دانشگاه در اقدامی تازه به معرفی دانشجویان برتر، نخبه و فعال در زمینه‌های علمی، ورزشی، قرآنی، هنری و ... پرداخته و در سایت و شبکه‌های اجتماعی دانشگاه درج می‌کند.
در همین راستا، در این گفت‌وگو به معرفی آرتین صادق‌زاده دانشجوی کارشناسی رشته ریاضیات و کاربردها خواهیم پرداخت که با اختراع "دستگاه کنترل هوشمند برای دمای داخل اتومبیل" در نمایشگاه اختراعات بین‌المللی سئول، موفق به کسب جایزه طلا شده است.
مشروح این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:
* لطفا خودتان را معرفی کنید؟
- با سلام؛ بنده آرتین صادق‌زاده هستم، متولد ساری و ساکن شهرستان فریدونکنار و دانشجوی کارشناسی رشته ریاضیات و کاربردها در دانشگاه مازندران.
* کمی درخصوص ایده‌ها و اختراعات خود برای مخاطبان ما توضیح دهید؟
- اگر بخواهم در رابطه با ایده‌پردازی و اختراعات به‌طور کلی صحبت کنم، باید بگویم که در وهله نخست شخص با مشاهده مشکلات و خلاهای موجود، برای رفع نیازها می‌اندیشد و سپس با استفاده از صفتی که دارد و با انتزاع‌بخشیدن به شی‌های خارج از خود، آن‌ها را از منظر ذهنی کمال‌یافته‌تر می‌کند. این صفت در تمام آدمیان موجود است اما باید انگیزه‌ای برای تحرک داشته باشد. بالفرض اکنون من تک تک اجسام خارج از ذهنم را تصور می‌کنم و با حذف و جای‌گذاری و تکامل بخشیدن به آن، چیز جدیدی متصور می‌شوم. همین متصورشدن چیزی جدید، جرقه شروع یک اختراع است.
* با توجه به تلاش‌ها و اختراعاتی که به ثمر رساندید، عناوین مهم و افتخارات خود را برای‌مان بازگو کنید؟
- دو اختراع من توانست در دو سال اخیر عناوین بین‌المللی کسب کند، یکی از آن‌ها توانست دو مدال از کشور سوییس و سازمان ملل دریافت کند، یک مدال برنز در زمستان سال قبل و یک مدال نقره در تابستان امسال و اختراع دیگرم توانست یک مدال طلا از کشور کره جنوبی جشنواره SIIF زیر نظر سازمان ملل، یک جایزه ویژه تحت عنوان مخترع برتر سال از شورای ملی اختراعات کشور تایلند NRCT و یک مدال برنز از جشنواره اختراعات آلمان IENA کسب کند.
اختراع نخست، پرده‌ای بود که با استفاده از اختلاف دما یا ترمو الکتریک، الکتریسیته تولید می‌کرد و آن را در منبعی ذخیره می‌کرد، چیزی که بنده تولید کردم مخصوص ماشین‌ها بود چون اختلاف دمای درون خودرو و خارج آن بسیار است و این قسم از تبدیل انرژی در آنجا امکان‌پذیر بود اما در مقاله ارایه اختراع از منظر قانونی ذکر شده که امکان استفاده آن در شرایط دیگر نیز وجود دارد.
اختراع دوم در حقیقت زمانی که داشتم مستندی نگاه می‌کردم به ذهنم رسید. در آن مشاهده کردم که گوینده می‌گفت بسیاری از افراد، کودک و حیوان خانگی خود را درون خودرو می‌گذارند و به سراغ کارهای خود می‌روند از قبیل خرید و... . این به خودی خود مشکلی ندارد اما بحران زمانی آغاز می‌شود که گرمای درون خودرو شروع با بالا رفتن می‌کند، گرما زمانی که از حدی بالاتر رود تولید ماده شیمیایی می‌کند که کشنده است، بدین شکل خیلی مواقع مشاهده شده کودک یا حیوان خانگی در آن محیط تلف شده‌اند و جان داده‌اند. می‌دانیم هیچ چیز برای یک فرد ناخوشایندتر از، ازدست‌دادن عزیزانش نیست، بدین منظور بر آن شدم تا در جهت رفع این معضل، اختراعی ثبت کنم و نتیجه آن دستگاه کنترل دمای درون خودرو شد که درون خودرو گذاشته می‌شود و اپلیکیشن مخصوصی که برایش طراحی شد درون گوشی دارنده خودرو نصب شده و زمانی که دمای درون خودرو از حدی بالاتر می‌رود شروع به ارسال پیام به گوشی دارنده خودرو می‌کند و اگر جوابی دریافت نکرد با وی تماس می‌گیرد؛ اگر باز هم جوابی دریافت نکرد شروع به آلارم دادن می‌کند تا توجه افراد اطراف خودرو را به خود جلب کند.
*چه درخواستی برای بهبود و پیش‌برد بهتر کارها و فعالیت‌های خود دارید؟
- درخواست من محدود به شخص خودم نیست و خواهان آن هستم که امکان و شرایط برای تمام افراد و انسان‌های درون کشور برای فعالیت در این زمینه ایجاد شود. بنده زمانی که شخصا برای اختراعات در کشور کره جنوبی حضور داشتم، نزدیک به شصت کشور در آنجا حضور داشتند و مخترعان هر کشور مکانی جهت ارایه اختراع خود داشتند. مکالمه‌ای با مخترعان دیگر کشورها داشتم، مخترعی از کشور ویتنام حضور داشت که پروفسور دانشگاهی بود و سن نسبتا بالایی داشت. با ایشان درباره اختراع‌شان صحبت می‌کردیم که بحث به سمت پشتیبان و طریقه حضور در این جشنواره پیش آمد؛ ایشان به من گفت که تمام هزینه‌ها را دولت ویتنام پرداخت کردند و جدای از آن در جهت تولید اختراع‌شان یک و نیم میلیون دلار سرمایه‌گذاری کردند و در حال مذاکره بودند تا اختراع‌شان در کشورهای غربی به تولید برسد. در کنار ایشان جوانی بود هم‌سن‌وسال من که دولت ویتنام هفت‌صد هزار دلار برای اختراعش سرمایه‌گذاری کرده بود و در کشور داشت تولید می‌شد. شخص دیگری از کشور تایلند در آنجا حضور داشت و ایشان هم هزینه‌هایش توسط شورای ملی تحقیقات تایلند و دانشگاه به‌خصوصی که در آن قرار داشت پرداخت شد و مخترعان دیگر کشورها نظیر چین، آلمان، ژاپن و آمریکا نیز به همین شکل بودند. این در حالی است که ما خود تمام هزینه‌ها را پرداخت کردیم.
همان‌طور که می‌دانید در منطق سرمایه‌داری امکان ندارد کسی در زمینه‌ای سرمایه‌گذاری کند که از سودش اطمینان حاصل نکرده باشد. شخص زمانی که مبالغ کلان، میلیون‌ها دلار و یا صدها هزار دلار برای ایده‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند می‌داند که نهایت آن، رشد اقتصادی و ثروت‌اندوزی است. اگر در سطح کشور امکانات فراهم شود، قطعا به پیشرفت و ترقی کشور منجر خواهد شد، چه از منظر تکنولوژی و چه از منظر اقتصادی. همین که اختراعی در سطح بین‌المللی ثبت شود و کشورهای دیگر خصوصا غربی نیازمند و وابسته به ما باشند یعنی دست بالا. فرض کنید در سطح کشور مراکزی بنا شود در جهت ایده‌پردازی و به‌تحرک وا داشتن مردم چه از منظر مادی، چه ذهنی و روحی. این یعنی یک گام به جلو که قطعا موفقیت‌های بزرگی را به همراه خواهد داشت.
* نقش والدین، خانواده و دوستان‌تان در کسب این موفقیت چه بوده است؟
- در هرکس به شکلی والدین از همه به فرد نزدیک‌تر هستند و فرد بیشتر داشته‌هایش را از آن‌ها دارد، هم از منظر ذهنی و هم از منظر جسمی. مثلا پدر و مادر من اگر از منظر اقتصادی در این موقعیت نبودند من هم امکان رسیدن به این مقام‌ها در اختراعات را نداشتم و همیشه به این فکر می‌کنم که چه افرادی درون کشور هستند که چون امکان پیشرفت را ندارند بالاتر نمی‌روند. ارگان‌هایی وجود دارد در کشور نظیر سازمان نخبگان اما آن انتظاری که وجود دارد را ارضا نمی‌کنند، چون یا بودجه کافی ندارند یا دلایل دیگر.
* برنامه‌ریزی شما برای آینده چیست؟
- بنده برنامه‌های زیادی چه در زمینه اختراع و ابداع و چه در زمینه تئوریک داشتم و دارم؛ می‌توانم بگویم مطالعات و تحقیقاتم در زمینه‌های تئوریک، چه در فلسفه، چه در ریاضیات و منطق بسیار از تلاش‌هایم برای اختراعات گسترده‌تر است. اما اختراعات که نتیجه‌ای مستقیما مادی دارد و نهایتش کسب مقامی بین‌المللی است چنین استقبالی از آن می‌شود، چه رسد به زمینه‌های ذهنی که نتیجه‌اش مستقیما مادی نیست اما باید درک کرد که چه تحولات بزرگی می‌توانند ایجاد کنند. در اینجا انتظار می‌رود که هیات‌های علمی و پژوهشی دانشگاه دست به‌کار شوند و دست ما را بگیرند تا تحقیقات با سرعتی بیشتر پیش برود و اشکال‌زدایی و رفع و ترفیع رخ دهد. متاسفانه تمام فعالیت‌های دانشگاهی محدود به تدریس دانش پیشین توسط اساتید و کسب مدرک توسط دانشجو شده و فعالیت علمی و کمال‌یافتنش محو شده. نباید اساتید را محدود به تدریس کرد. باید به آن‌ها بودجه و حقوق جهت تحقیقات علمی در زمینه‌های مختلف فیزیک، شیمی، ریاضی و...، داد، تازه آن زمان امکان پیشرفت علمی در سطح کشور مشاهده می‌شود. بنده از ابتدا برایم مشخص بود که وارد رشته ریاضیات می‌شوم، به دلیل همان تحقیقاتی که ذکر کردم هدفم آن بود میان فلسفه و ریاضی و منطق ارتباطی دوباره کشف و یا پیاده کنم چون گمان می‌کنم که میان‌شان جدایی افتاده. امروزه در سطح دبیرستان و دانشگاه نه آن‌ها که علوم انسانی مطالعه می‌کنند، ریاضی می‌خوانند نه آنان که ریاضی می‌خوانند فلسفه؛ با آن‌که می‌دانیم سردر آکادمی افلاطون نوشته شده بود:" اگر حساب یا هندسه نمی‌دانید وارد نشوید!" یا می‌دانیم بزرگ ریاضی‌دانان پس از رنسانس و پیش از رنسانس از فیثاغورث و تالس تا دکارت و لایب نیتس، همگی فیلسوف نیز بودند.
* دلیل انتخاب دانشگاه مازندران با توجه به موقعیت‌هایی که برای شما جهت انتخاب دانشگاه‌های بهتر در کشور وجود داشت چیست؟
- دلیل اصلی انتخاب این دانشگاه برای من پدرم بود زیرا سن بالایی داشت و تنها بود خواستم در کنارش باشم در همین استان و پس از مطالعاتم فهمیدم که دانشگاه مازندران در سطح استان برترین دانشگاه برای علوم پایه است، دانشگاه نوشیروانی دانشگاه علوم پایه نبود و فنی و مهندسی بود برای همین انتخاب نخست من در لیست دانشگاه مازندران بود پس از آن دانشگاه نوشیروانی که توسط دانشگاه مازندران پذیرفته شدم.
* هدف بعدی‌تان را در صورت تمایل بفرمایید؟
- هدف اصلی من همین کشف ارتباط است که بالاتر ذکر شد اما در زمینه اختراعات هم همین فعالیت که بالاترین سطح در این زمینه است را ادامه می‌دهم زیرا اختراعاتی در دست ثبت دارم و اگر بشود و در توانم باشد هر ساله به این فعالیت ادامه می‌دهم و انتظاری حداقلی دارم، آن هم نه فقط برای خودم، برای تمام مخترعان در سطح کشور که انگیزه این‌چنین فعالیت‌ها از دست نرود.
* توصیه شما به جوانان هم‌سن و سال خود چیست؟
- توصیه‌ای که به نوجوانان باید کرد این است که مطالبه‌گر باشند. از هر نظر این قسم از طلب‌کردن شرط بالارفتن و پیشرفت چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی است. تمام فعالیت‌های علمی، فرهنگی و ذهنی پیش شرطش طلب فراهم شدن امکان فعالیت در این زمینه‌ها است.
* به نظر شما برای این‌که یک دانشجو در درس‌هایش و فعالیت‌های علمی در دانشگاه موفق شود، چه‌کارهایی باید انجام بدهد؟
- به دید من باید از فردی که ادعای موفقیت را دارد چنین پرسشی کرد، من هنوز در تقلا برای بالاتر رفتنم و به دید خودم هنوز به شرایطی نرسیده‌ام که خود را موفق بدانم.
* ممنون که در این گفت‌وگو شرکت کردید.
- بنده هم از شما متشکرم و آرزوی توفیق دارم.