به گزارش پایگاه خبری فجر شمال، عیدماه 26 تبری، نوروز بیس شش (26 نوروزماه) در مازندران که به جشن مُردگان از آن، نام برده می‌شود در حقیقت، آیین و ارزشی مانا از نیاکان و پیشینیان این دیار است. آیین در مازندران هر حرکتی و هر کاری و هرگونه فعالیت، چه فردی و چه جمعی در هر جامعهای از یک سری آداب و آیین ویژه همان محدوده سرچشمه می‌گیرد. پس فرهنگ هر قوم و ملیتی را بایستی در آداب، آیین، مسایل دینی و مذهبی آن قوم و ملیت جستجو کرد. دودمان بشری از آغاز شکل‌گیری جامعه و اجتماعی شدن بشر و زندگی دسته‌جمعی، یکسری قوانین را تدوین کرده‌اند، که این قوانین به‌صورت تدریجی شکل‌گرفته و تبار به تبار منتقل و به این صورت هماهنگ در آمده است که مجموعه این قوانین تدوین‌یافته را آداب و آیین نام‌گذاری کرده‌اند.مازندران مجموعه کوهستان، جنگل و جلگه، از دیرباز بخشی از خاک ایران به‌شمار رفته و همه تبار و ساکنانش ایرانی بوده و از لحاظ نژاد، دین، زبان، آیین، آداب و سنن و آیین‌های ملی با بقیه تیره‌ها هم مشترک بوده و هستند و دارای مردمی هم‌ساز با طبیعت زیبا، با بهره‌گیری از جنگل سرسبز و دریا که همواره برای مردمان این دیار مظهر آرامش و مهربانی بوده است، زندگی می‌کرده‌اند. لذا این تبار مازندرانی دارای آیین‌هایی هستند که هرکدام از این آداب و آیین جای گفت و شنود و پژوهش فراوان دارد.