شهرستان بابلسر نیز از این قاعده مشتثنی نیست با وجود ظرفیت‌های فراوان اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، این روزها از نبود یک ساختار منسجم خبری و رسانه‌ای رنج می‌برد.
خبرنگاران رسمی و حرفه‌ای که می‌توانند پل ارتباطی میان مردم و مسئولان باشند، به دلایل مختلف از جمله مشکل مالی، کمبود حمایت‌های نهادی و نبود دفترهای خبری فعال، کمتر در عرصه حضور دارند.
در این خلأ، فعالان مجازی و مدیران کانال‌های خبری در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی جای خالی رسانه‌های حرفه‌ای را پر کرده‌اند.
هر چند سرعت اطلاع‌رسانی در فضای مجازی بالاست، اما نبود معیارهای حرفه‌ای روزنامه‌نگاری مانند صحت‌سنجی، رعایت بی‌طرفی و احترام به حقوق افراد، گاه موجب انتشار شایعات، بزرگ‌نمایی یا حتی بی‌اعتمادی عمومی می‌شود.
این وضعیت اگرچه در ظاهر به رونق جریان خبری منجر شده است، اما در واقع صدای مردم بابلسر را در میان هیاهوی خبرهای ضدونقیض و غیرمستند گم می‌کند. نبود خبرنگاران حرفه‌ای یعنی نبود یک «صدای مسئولیت‌پذیر» که بتواند هم دغدغه‌های مردم را منتقل کند و هم مسئولان را به پاسخ‌گویی وادارد.
برای عبور از این بی‌سروسامانی، چند گام ضروری است:
حمایت جدی از خبرنگاران محلی در زمینه مالی، آموزشی و حقوقی.
ایجاد یک انجمن یا خانه خبرنگاران بابلسر برای سازمان‌دهی فعالان رسانه‌ای.
برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای فعالان مجازی تا با اصول خبرنویسی و اخلاق رسانه‌ای آشنا شوند.
رسانه اگر حرفه‌ای، شفاف و مسئولانه باشد، نه‌تنها مردم را آگاه‌تر می‌کند، بلکه مدیران شهری را هم در مسیر پاسخ‌گویی و خدمت‌رسانی بهتر قرار می‌دهد. بابلسر با همه ظرفیت‌هایش، امروز بیش از هر زمان دیگری به چنین رسانه‌ای نیاز دارد.
در پایان می‌گویم که نسبت به فعالان فضای مجازی هیچ‌گونه جسارتی ندارم، در اینجا مشکل مسئولان فرهنگی در استان این است که سال های سال با وعده دادن هیچ‌گونه عملکرد مثبتی در استان انجام نداده‌اند.