چاپ

خبرنگار فجر شمال / تالاب نیلوفر آبی رکنکلا سیمرغ، میراثی زنده از طبیعت ناب مازندران، از آن دست ظرفیت‌هایی است که اگر امروز به آن توجه ویژه نشود، فردا حسرتی بزرگ برای مردم و مسئولان به جا خواهد گذاشت. این تالاب که در فصل تابستان با شکوفه‌های نیلوفر آبی به فرشی سبز و صورتی بدل می‌شود، نه‌تنها چشم‌اندازی بی‌نظیر برای گردشگران داخلی و خارجی خلق می‌کند، بلکه به‌عنوان یک اکوسیستم فعال، نقشی کلیدی در توازن محیط‌زیست منطقه ایفا می‌نماید.

رکنکلا می‌تواند به الگویی تمام‌عیار از اکوتوریسم پایدار تبدیل شود؛ جایی که هم‌زمان اشتغال‌زایی، حفاظت از محیط‌زیست و معرفی فرهنگ محلی دست در دست هم بدهند. وجود تالاب‌هایی از این دست در جهان، اغلب به‌عنوان جاذبه‌هایی بین‌المللی شناخته می‌شوند که سالانه هزاران گردشگر را جذب می‌کنند. این در حالی است که تالاب نیلوفر آبی رکنکلا هنوز از امکانات اولیه گردشگری همچون مسیر دسترسی استاندارد، امکانات رفاهی و مرکز اطلاع‌رسانی بی‌بهره است.

کارشناسان محیط‌زیست معتقدند که حفاظت از تالاب رکنکلا تنها یک پروژه محلی نیست، بلکه موضوعی ملی است. این تالاب علاوه بر حفظ گونه‌های کمیاب گیاهی و جانوری، می‌تواند به‌عنوان یک مرکز مطالعاتی برای دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی کشور مطرح شود. ظرفیت آن برای تبدیل شدن به «برند گردشگری» در سطح ملی وجود دارد؛ برندی که می‌تواند نام سیمرغ را نه‌تنها در استان مازندران، بلکه در سطح کشور و حتی فراتر از مرزها مطرح سازد.

از سوی دیگر، نقش اقتصادی تالاب نباید نادیده گرفته شود. با توسعه زیرساخت‌های گردشگری، صنایع دستی محلی، بازارچه‌های بومی و حتی صادرات محصولات مرتبط با نیلوفر آبی، می‌توان به اشتغال پایدار برای جوانان منطقه دست یافت. تجربه شهرها و روستاهای موفق در جهان نشان داده که تالاب‌ها می‌توانند موتور محرک توسعه اقتصادی باشند، به شرط آنکه نگاه مسئولان از سطحی‌نگری خارج شود و به آینده‌نگری و سرمایه‌گذاری بلندمدت روی آورد.

با وجود تمام این ظرفیت‌ها، آنچه امروز بیش از همه احساس می‌شود، بی‌توجهی و کم‌کاری دستگاه‌های مسئول است. نبود برنامه جامع برای احیای تالاب، ضعف در معرفی ظرفیت‌های آن به رسانه‌های ملی و بین‌المللی و عدم حضور سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، باعث شده که این گوهر ارزشمند در سکوت فراموشی فرو برود. این در حالی است که کشورهای همسایه با ظرفیت‌هایی به‌مراتب کمتر، توانسته‌اند در عرصه اکوتوریسم و حفاظت محیط‌زیست جایگاه برجسته‌ای پیدا کنند.

امروز مردم سیمرغ و مازندران چشم‌انتظارند تا مسئولان استانی و ملی با یک نگاه راهبردی و آینده‌نگرانه، برای حفاظت و توسعه تالاب نیلوفر آبی رکنکلا وارد عمل شوند. اگر این فرصت طلایی از دست برود، نه‌تنها یک سرمایه طبیعی بی‌بدیل نابود می‌شود، بلکه نسل‌های آینده از بهره‌مندی چنین موهبتی محروم خواهند ماند.

تالاب رکنکلا تنها یک منبع طبیعی نیست؛ اینجا سرمایه‌ای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتی دیپلماسی نرم برای منطقه است. اگر اراده‌ای جدی برای شکوفایی آن شکل بگیرد، می‌توان این تالاب را به نمادی جهانی از پیوند انسان و طبیعت بدل کرد؛ نمادی که نام سیمرغ را برای همیشه بر فراز نقشه ایران درخشان خواهد ساخت./مجید اسدی