نمایش «بوبوک» برگرفته از داستان معروف فیودور میخایلوویچ داستایِفسکی، به نویسندگی «بنفشه اعرابی» و کارگردانی «هنگامه غریبی» از 16 تا 18 مهرماه به مدت سه شب در سالن آمفی‌تئاتر شهید بصیر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان فریدونکنار به روی صحنه رفت.

حمیدرضا گل محمدی تواندشتی، کارشناس و منتقد تئاتر مازندرانی در نگاهی به این نمایش آورده است:

شب پایانی اجرا با استقبال خوب مخاطبان همراه بود. نمایش قرار بود رأس ساعت 7:30 آغاز شود، اما با 25 دقیقه تأخیر، در نهایت ساعت 7:55 شروع شد و در ساعت 8:55 به پایان رسید. این تأخیر موجب نارضایتی برخی از مخاطبان شد. به‌ویژه وقتی که مخاطبان انتظارات خاصی از زمان‌بندی داشتند، تأخیر در شروع برنامه بر تجربه تماشای آن‌ها تأثیر منفی گذاشت و موجب بی‌حوصلگی یا کاهش تمایل به ادامه تماشا شد. همچنین این موضوع تا حدی بر روند طبیعی اجرای نمایش و جریان تماشاگران در سالن تأثیر گذاشت، هرچند کیفیت اجرای بازیگران و انسجام داستان توانست تا حدودی این نارضایتی را جبران کند. در مجموع، با وجود این مشکل، نمایش «بوبوک» توانست مخاطبان را به دنیای خاص خود دعوت کند و بحث‌ها و تأملات مفیدی درباره موضوعات مطرح‌شده برانگیزد.



در این نمایش، هدا عبدالملکی به‌عنوان دستیار کارگردان، رحیم حاجی‌تبار به‌عنوان طراح صحنه، مازیار صفدری به‌عنوان دراماتوژ، سپیده توکلی به‌عنوان چهره‌پرداز، سپهراد پهلوان به‌عنوان دستیار چهره‌پرداز، همایون ابراهیمی به‌عنوان مسئول موسیقی، وانیا تاج‌الدین به‌عنوان منشی صحنه، آرمان حسین‌زاده به‌عنوان صدای راوی، شاهین عطایی به‌عنوان مدیر صحنه و جعفر پای‌فشرده به‌عنوان مدیر اجرایی با گروه همکاری داشتند.

معین حسین‌زادگان، قاسم اصغری، میلاد ساداتی، محمد قنبری، فاطمه امینی، یونس رهبر، علیرضا شربتیان، آرمین عطایی و آرین پورمند به ایفای نقش پرداختند.

هم‌چنین، ثنا ضیایی‌شهمیرزادی، ترنج صمدی، تانیا ضراب‌پوری و سپهر فلاح به‌عنوان ایفاگران نقش سایه‌ای در این نمایش حضور داشتند.



با نگاهی محتوایی به نمایش «بوبوک» می‌توان گفت که این اثر روایتگر دنیای مردگان است؛ جایی که هشت شخصیت با پیشینه‌ها و فرهنگ‌های مختلف از اقشار گوناگون جامعه، همگی در قبرهای خود به سر می‌برند. این افراد پیش از مرگ یک‌دیگر را می‌شناختند و همین آشنایی باعث شده تا گفت‌وگوها و تعاملات میانشان شکل بگیرد و به گفت‌وگوهایی چالش‌برانگیز، گاه طنزآمیز و گاه عمیق تبدیل شود.

نمایش به خوبی نشان می‌دهد چگونه این شخصیت‌ها، هر یک با عادات، باورها و رفتارهای خاص خود، در دنیای پس از مرگ با یکدیگر تقابل و کشمکش دارند. اما با گذشت زمان و زوال جسمانی، این کشمکش‌ها جای خود را به تحولاتی درونی می‌دهند؛ تحولاتی که نگرش و طرز تفکر هر یک از آن‌ها را دچار تغییرات عمیق و بنیادین می‌کند. در واقع، نمایش «بوبوک» فراتر از یک روایت ساده از مرگ است و به بررسی پیچیدگی‌های روابط انسانی، تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی، و حتی امکان تغییر و رشد معنوی پس از مرگ می‌پردازد.

در این مسیر، هر شخصیت نمادی از بخش‌هایی از جامعه و انسانیت است که در مواجهه با مرگ و وضعیت جدید خود، با چالش‌هایی مواجه می‌شود که مخاطب را به تفکر درباره زندگی، مرگ، و معنای وجود دعوت می‌کند. به این ترتیب، «بوبوک» نه تنها نمایشی درباره مردگان است، بلکه فرصتی برای بازنگری در زندگی و ارزش‌های انسانی نیز محسوب می‌شود.





طراحی صحنه این نمایش از سطوح متنوعی تشکیل شده بود که رشته‌ای مشترک، تمامی شخصیت‌ها را به هم پیوند می‌داد. شخصیت‌ها با پوشش‌هایی ساده و عادی روی صحنه حضور داشتند که به‌طور همزمان با فضاهای گوناگون صحنه، فضای وهم‌آلود و انتزاعی دنیای پس از مرگ را به بهترین نحو به نمایش گذاشت.

کارگردان نمایش، هنگامه غریبی، با استفاده از موسیقی مناسب و تکنیک‌های نمایش سایه‌ای، جذابیتی خاص به اجرا افزود که باعث جذب و غرق شدن مخاطبان در دنیای نمایش شد. استفاده هنرمندانه از سایه‌ها، فضای رازآلود و تئاتری ایجاد کرد که تأثیرگذاری بصری و معنایی عمیقی داشت.

نورپردازی هوشمندانه نیز در ایجاد حس معلق‌بودن میان مرگ و زندگی نقشی کلیدی ایفا می‌کرد؛ نوری که گاه تند و پرکنتراست و گاه نرم و محو، تغییرات روحی و روانی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشید. همچنین میزانسن‌های دقیق و کنترل‌شده، همراه با ریتم آرام و تفکربرانگیز اجرا، به تماشاگر فرصت می‌داد تا در لایه‌های زیرین داستان غور کند و با مفاهیم فلسفی نهفته در متن ارتباطی عمیق برقرار سازد.





بازیگران با حضور در میان مخاطبان، ارتباط نزدیکی با تماشاگران برقرار کردند و توانستند احساسات و درگیری‌های درونی شخصیت‌ها را به‌خوبی منتقل کنند. این ارتباط بی‌واسطه با تماشاگران، تجربه‌ای متفاوت و تأثیرگذار را برای آن‌ها به ارمغان آورد.

این نمایش با طراحی خلاقانه، اجرای هنرمندانه و مفاهیم فلسفی عمیق، نه تنها به عنوان یک اثر نمایشی جذاب بلکه به عنوان یک تجربه فکری و احساسی برای تماشاگران به یاد ماندنی بود.

بهرمندی از چهره‌پردازی مناسب و بازی روان بازیگران نیز جذابیت خاصی به نمایش بخشید و توانست احساسات و پیچیدگی‌های درونی شخصیت‌ها را به‌طور شایسته‌ای به مخاطب منتقل کند. این ویژگی‌ها، همراه با طراحی صحنه و تکنیک‌های هنری دیگر، نمایش را از سویه‌های بصری و احساسی بسیار اثرگذار ساخت.





در پایان می‌توان گفت که نمایش بوبوک به طور کلی تجربه‌ای تأثیرگذار و جذاب برای تماشاگران به ارمغان آورد. با وجود تأخیر 25 دقیقه‌ای در آغاز اجرا که بر تجربه اولیه مخاطبان تأثیر گذاشت، طراحی صحنه، کارگردانی خلاقانه و بازی‌های هنرمندانه از جمله ویژگی‌هایی بودند که توانستند این نقص را جبران کنند.

داستان فلسفی و عمیق نمایش، همراه با استفاده هنرمندانه از سایه‌ها، موسیقی و تعامل نزدیک بازیگران با تماشاگران، فضایی خاص و غنی خلق کرد که علاوه بر جنبه‌های بصری، یک تجربه فکری و احساسی را برای مخاطبان فراهم آورد.

به‌طور کلی، بوبوک اثری بود که نه تنها از لحاظ هنری موفق ظاهر شد، بلکه توانست به عمق مفاهیم انسانی و فلسفی بپردازد و مخاطب را درگیر کند. از این رو، می‌توان آن را به عنوان یک تجربه نمایشی ارزشمند در تاریخ هنرهای نمایشی شهرستان فریدونکنار و منطقه به حساب آورد.




پایگاه خبری فجر شمال
پایان پیام