لایحه منع خشونت علیه زنان نیازمند تصویب شدن است
به گزارش پایگاه خبری فجر شمال؛ زنان از ابتدای خلقت بشر، با نام مادر و با ازخودگذشتگی و فداکاری، نقش مهمی در زندگی انسان‌ها ایفا کرده‌اند. زنان قدیم، که امروز بسیاری از آنان مادران سالخورده‌اند ـ چه آنان که در قید حیات هستند و چه آنان که دار فانی را وداع گفته‌اند ـ همگی به‌نحوی سعی کرده‌اند با پذیرش شرایط زندگی، روزگار خود را هرچند سخت، ادامه دهند.
با گذر زمان، نسل‌ها با درک و آگاهی بیشتر از حقوق خود، تمایل داشتند شرایط بهتری را تجربه کنند. تمام این تلاش‌ها در حالی بود که زنان، نه‌تنها در زندگی فردی و اجتماعی خود کوتاهی نکردند، بلکه سعی داشتند برای خود و خانواده‌شان شرایط بهتری فراهم کنند.
متأسفانه گاهی با وجود این همه فداکاری، زندگی نه‌تنها به کام آنان نیست، بلکه زخمی می‌شود از کلمات و رفتارهایی همراه با خشم و ناراحتی از جانب برخی مردان. اینکه آیا می‌توان شرایط بهتری ایجاد کرد یا نه، یک سوی سکه است؛ سوی دیگر آن، تغییر از بد به بدتر و گاه وقوع شرایط حاد است.
زنان امروز ما نسلی از اندیشه و آگاهی‌اند که با زمان خود پیش می‌روند. اما گاهی به‌جای رشد عقلانی و خردورزی که باید موجب حمایت از زنان شود، صدایی مخالف شنیده می‌شود؛ تا جایی که خشونت کلامی می‌تواند به خشونتی جسمی و در نهایت به قتل یک زن منتهی شود.
لایحه منع خشونت علیه زنان، اگرچه با تمام تلاش‌های صورت‌گرفته هنوز در انتظار تصویب است، اما سؤال اساسی از مسئولان و قانون‌گذاران این است:
آیا بزرگ‌ترین و امن‌ترین پناه برای زنان، جز قانون و عدالت است؟
قانونی که نویسندگان، شاعران، فعالان اجتماعی، حمایت‌گران و مطالبه‌گران جامعه زنان ایرانی آن را مطالبه کرده‌اند و امید دارند که مورد توجه جدی قرار گیرد.
دنیای مردان، هرچند متفاوت از دنیای زنان است، اما با دیدگاهی متفکرانه و حمایتگر از سوی صاحبان علم، دانش، اساتید و کارشناسان این حوزه، باید به این نکته اساسی توجه شود:
خشونت و قتل یک زن، تنها آسیب به یک فرد نیست؛ بلکه به معنای فروپاشی یک خانواده و جامعه است.
زنی که ممکن است سرپرست خانواده باشد یا دختری که تکیه‌گاه دیگر اعضای خانواده است. نتیجه این خشونت‌ها چیزی جز زنجیره‌ای از آسیب‌های جدید برای فرد، خانواده، اجتماع و جامعه نخواهد بود.
در پایان، سخنم با دست‌اندرکاران و مسئولانی است که باید برای تصویب و اجرای این لایحه، واقعیت را ببینند.
از آمار خشونت‌های جسمی و کلامی تا قتل، خود قضاوت کنند که آیا حمایت از زنان تنها حمایت از یک قشر است یا در حقیقت حمایت از نیمی از پیکره جامعه؟
افزایش آمار طلاق، خشونت و قتل، شرایط زندگی زنان و خانواده‌هایشان را تحت تأثیر مستقیم قرار داده است.
تصویب این لایحه نه فقط به نفع زنان، بلکه به نفع تعادل و سلامت کل جامعه ایران خواهد بود.