نسل زد و شهدا
آشکار شدن نیمه پنهان نسل زد در یاد شهدا
یادداشت
نسل من دوران جنگ را با خردسالی دید و سعی کرد با کمک‌های مردمی همراه باشد. در زمان تحصیل، قلک‌هایی به شکل خمپاره وجود داشت و پس از آن با نوشتن نامه به رزمندگان اسلام تلاش می‌کردیم اهمیت فداکاری و رشادت دلیرمردان ایران‌زمین را نشان دهیم.
آنچه یادگار جنگ بود، شهادت‌هایی است که در تاریخ ثبت شد و نشان داد چگونه تک‌تک آن‌ها در قلب مردم سرزمینم حک شده است؛ از برادران شهیدی که فداکارانه رفتند تا برادران مسیحی که با تمام اعتقاد برای وطن به شهادت رسیدند. و نیز آثاری از جانبازی و گمنامی که هیچ قلم و بیانی قادر به توصیف آن، بدون آن‌که حقی ضایع شود، نیست.
در مقابل، نسل زد قرار دارد؛ نسلی که باید هوشیار بود از نیمه پنهانی که گاهی بد قضاوت می‌شود، گاهی با رفتارهای تحقیرآمیز مورد قضاوت قرار می‌گیرد و… .
نسلی که اگرچه جنگ را ندیده، اما ایثار و رشادت را باور دارد؛ اما چه کند که مطالبه‌گر است؟ وقتی در کنار رشادت‌ها و فداکاری‌ها، آسیب‌های اجتماعی پررنگ‌تر می‌شود و چیزهایی دیده می‌شود که نباید باشد، چگونه می‌توان یک‌طرفه قضاوتش کرد؟
لطفاً مانند یک لیوان آب، نیمه پر آن را نیز ببینیم.
بهترین و اثرگذارترین درسی که تاریخ به ما می‌آموزد، یادگیری از تمام وقایع و اتفاقاتی است که بر سرزمین دلیر شیرمردان و زنان ایرانی گذشته و باعث شده امروز در جشنواره‌ها و مراسم مختلف، یاد شهدای گرانقدر و فداکاری انسان‌هایی زنده بماند که حضور، نگاه و تفکرشان به ما درس می‌دهد؛ هرچند عبرت‌ها برای همه یکسان نیست.
نسل زد مطالبات خود را دارد؛ در دورانی زندگی می‌کند که با هوش مصنوعی سروکار دارد، جدیدترین امکانات دنیا را می‌بیند و با درک و فهم آن، آرزوی جوان امروز پیشرفت وطن خویش است. تغییر دیدگاه‌ها و اندیشه‌هایی لازم است که اجازه حرف زدن، انتقاد کردن و به چالش کشیدن را بدهد تا نسل من، نسل‌های قبل و نسل امروز به جنگ هم نروند؛ بلکه کنار هم شرایط و بستری بهتر فراهم کنند.
نیمه پنهان جوانان نسل زد در گرو اندیشه درست و تقابل و رفتار خردمندانه شکل می‌گیرد و آشکار می‌شود.