یادداشت تحلیلی عضو هیات علمی دانشگاه مازندران؛
دوران امامت امام عسکری(ع)، دوره امامت و دولت مستعجل بود
شنبه 22 آبان 1400 - 13:15:24
پایگاه خبری فجر شمال

گروه اندیشه: عضو هیات علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مازندران ،به بیان نقش و جایگاه حضرت امام حسن عسکری(ع) در هدایت شیعیان و زمینه‌سازی امامت حضرت حجت(عج) پرداخت وگفت: دوران امامت امام عسکری(ع)، دوره امامت و دولت مستعجل بود و بیش از 6 سال ادامه نیافت، اما زمینه‌ساز دولت پنهانی شد که مستأجل، مدت‌دار و بسیار طولانی خواهد بود.


        محمداسماعیل قاسمی‌طوسی استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه مازندران

به گزارش پایگاه خبری فجر شمال، محمداسماعیل قاسمی‌طوسی استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه مازندران با اشاره به این نکته که دوران امامت امام عسکری(ع)، دوره امامت و دولت مستعجل بود و بیش از 6 سال ادامه نیافت، اما زمینه‌ساز دولت پنهانی شد که مستأجل، مدت‌دار و بسیار طولانی خواهد بود، گفت: امام حسن عسکری(ع) در سال 254 هجری قمری و در سن 22 سالگی، پس از شهادت امام دهم، بار مسئولیت و پیشوایی جامعه دینی و امامت امت را برعهده گرفت و پس از شش سال هدایت شیعیان، سرانجام در سال 260 هجری قمری در سن 28 سالگی به شهادت رسید.

وی با اشاره به روایات رسول‌ اکرم(ص)  افزود: به طور کلی هر اندازه به تولد منجی موعود(عج) نزدیکتر می‌شد فشار حاکمان عباسی بر اهل بیت پیامبر(ص) به‌ویژه امام عسکری(ع) و دو امام پیش از ایشان بیشتر می‌شد. شدت این فشارها به حدی بود که سه پیشوا و رهبر بزرگ شیعه که در مرکز حکومت عباسیان زندگی می‌کردند با عمر کوتاهی جام شهادت را نوشیدند؛ امام جواد(ع)  در سن 25 سالگی، امام هادی(ع) در سن 41 سالگی و امام حسن عسکری(ع) در 25 سالگی که جمعا به 91 سال می‌رسد و این حاکی از شدت فشارها و صدمات رسیده بر آنان است.

وی ادامه داد: در این میان، فشارها و محدودیت‌های زمان امام عسکری(ع) به دو دلیل بیشتر بود، اول به‌خاطر نفوذ و اقتدار بیشتر امام به دلیل قدرت گرفتن دوستداران ایشان در لایه‌های مختلف اجتماعی در سراسر عراق و نقاط پیرامونی که موجب نگرانی شدید حاکمان شده بود و دلیل دوم، آگاهی حاکمان عباسی از تولد قریب‌الوقوع منجی بزرگ و مهدی موعود(عج) در بیت امام عسکری(ع) که بر اساس روایات پیشگویانه رسول اکرم(ص)، پدیده‌ای محقق‌الوقوع بود.

 استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه مازندران  با ارایه این مطلب که این جریان بر شدت نگرانی عباسیان می‌افزود و به این دلیل، آن حضرت را در شهر سامرا و در محله عسکر(محله نظامیان) سکونت اجباری و و تحت نظر شدید قرار دادند که نام امام عسکری(ع) نیز ناشی از این جریان است، خاطرنشان کرد: عباسیان از این طریق در صدد رصدکردن تولد فرزندانی بودند که در این خاندان متولد می‌شد تا پس از تولد، ایشان را به قتل برسانند؛ مانند فرعون که همه فرزندان پسر تولدیافته را به قتل می‌رساند تا موسی(ع) را بیابد و به قتل برساند و از این طریق در صدد پایداری حکومت‌های‌شان بودند.

قاسمی طوسی تصریح کرد: اما حکومت‌ها و حاکمان معاصر حیات امام عسکری(ع)، خود عمر کوتاه و دولت مستعجلی داشتند؛ با اینکه امام عسکری(ع) در میان طوفان‌های بلا از کم‌ترین ابزارهای ظاهری قدرت برخوردار بود، اما هیچ‌گاه از هدایت امت پیامبر و شیعیان هدایتخواه کوتاهی نکرد و در زمینه‌های مختلفی اگرچه به طور مخفیانه، فعالیت داشتند.

عضو هیات علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی با اشاره به تقویت شبکه ارتباطی امام عسکری(ع) با شیعیان گفت: از زمان امام جواد(ع) و امام هادی(ع)، شبکه ارتباطی مخفی با بزرگان شیعه شکل گرفته بود و در زمان امام عسکری(ع) گسترش یافت و از این طریق، حفظ و گسترش خط هدایت شیعیان را هدف گرفته بودند و با تجمیع اخبار و رجوعات و آگاهی‌های لازم، جامعه شیعی را مدیریت می‌کردند.

وی اضافه کرد: یاران بزرگ امام از جمله عثمان بن سعید و دیگران، تحت عنوان روغن فروشی و سایر مشاغل با امام در ارتباط بوده و از لایه‌های امنیتی عبور می‌کردند. هم‌چنین امام با شناسایی جامعه و افراد نیازمند مورد هدف، از طریق یاران مخفی خویش خدمات ضروری را به جامعه هدف می‌رساندند.

این استاد دانشگاه در ادامه به پیام امام حسن عسکری(ع) خطاب به یاران ویژه خود اشاره کرد: حضرت امام حسن عسکری(ع)  فرمودند که «هرگاه گناهان دوستان ما زیاد شود، خداوند آن‌ها را به فقر گرفتار می‌کند و گاهی از بسیاری از گناهان آنان می‌گذرد. ما برای کسانی که به ما پناهنده شوند، پناهگاهیم و برای کسانی که از ما هدایت بجویند نوریم؛ ما نگهدار کسانی هستیم که برای نجات از گمراهی به ما متوسل می‌شوند».

قاسمی‌طوسی با بیان اینکه شیخ طوسی اسامی بیش از 100 نفر از بزرگان علمی را ثبت کرده که همگی از یاران برجسته و تاثیرگذار امام یازدهم بودند، گفت: امام(ع) گاها به کوشش‌های علمی ورود پیدا کرده و از طرق امداد الهی گمراهان را هدایت می‌کردند. ایشان با وجود فشارهای کمرشکن و بازدارنده، همه فعالیت‌های وسیع خویش را به صورت پنهان و مخفی به انجام می‌رساند تا از این طریق، مردم هدایت‌یافته را آماده عصری کند که در آن دوران باید زندگی امام به ظاهر پنهان را تجربه کنند.

عضو هیات علمی دانشکده الهیات دانشگاه مازندران در پایان تاکید کرد: هرچند امامت ظاهری و معنوی امام عسکری(ع)، امامت و دولت مستعجل بود و بیش از 6 سال ادامه نیافت، اما زمینه‌ساز دولت پنهانی شد که مستأجل، مدت‌دار و بسیار طولانی خواهد بود و در ادامه و پایان آن، خورشید حقیقت از پس پرده غیبت آشکار شده و مردم جهان را بر آرزوهای عدالت‌خواهی‌شان خواهد رساند و جهان را مملو از عدل خواهد کرد، پس از آن‌که از ظلم و جور پر شده است.

خبرنگار پایگاه خبری فجر شمال
حمیدرضا گل محمدی تواندشتی
انتهای پیام


http://fajreshomal.ir/fa/News/15406/دوران-امامت-امام-عسکریع،-دوره-امامت-و-دولت-مستعجل-بود
بستن   چاپ